SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2014-2015 Zitting 2014-2015
________________
5 mars 2015 5 maart 2015
________________
Question écrite n° 6-476 Schriftelijke vraag nr. 6-476

de Lode Vereeck (Open Vld)

van Lode Vereeck (Open Vld)

à la ministre de l'Énergie, de l'Environnement et du Développement durable

aan de minister van Energie, Leefmilieu en Duurzame Ontwikkeling
________________
Mobilité électrique - Coordination des stations de recharge - Projet de master plan national - EV Steering Group Elektrische mobiliteit - Coördinatie laadpalen - Ontwerp nationaal masterplan - EV Steering Group 
________________
véhicule électrique
véhicule non polluant
énergie électrique
matériel électrique
infrastructure de transport
elektrisch voertuig
minder vervuilend voertuig
elektrische energie
elektrisch materiaal
transportinfrastructuur
________ ________
5/3/2015Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 9/4/2015)
31/3/2015Antwoord
5/3/2015Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 9/4/2015)
31/3/2015Antwoord
________ ________
Question n° 6-476 du 5 mars 2015 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 6-476 d.d. 5 maart 2015 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Il ressort de la réponse à ma question écrite n° 6-1 du 3 novembre 2014 que des données harmonisées sur le nombre de points de recharge des véhicules électriques dans notre pays ne sont actuellement pas encore disponibles auprès des Régions, dès lors que les rRégions ne recensent pas systématiquement la mise en place des stations de recharge. Les Régions auraient toutefois l’intention d’établir un inventaire dans un proche avenir. Dans sa réponse, la ministre soulignait l'importance de cette information: «Ces données seront en effet également importantes dans le développement du Plan national belge, tel que demandé par la directive européenne 2014/94 du 22 octobre 2014 concernant le déploiement de l'infrastructure pour les carburants alternatifs. Un plan national doit être remis à la Commission européenne par la Belgique au plus tard à la mi-novembre 2016.»

Dans sa réponse à ma question écrite susmentionnée, la ministre pensait qu'avant de faire des déclarations sur des objectifs quantitatifs, il devrait y avoir en Belgique une première analyse approfondie, effectuée sur le potentiel des véhicules électriques dans les trois Régions de notre pays, en tenant compte de leurs contextes et spécificités. Après quoi on pourrait examiner comment les objectifs nationaux pour les infrastructures de recharge - dans le cadre de la directive européenne 2014/94 concernant le déploiement de l'infrastructure pour les carburants alternatifs - seraient déterminés.

Les propriétaires et utilisateurs actuels de véhicules électriques en Belgique ne disposent pas d'une carte ou d'une application numérique indiquant les points de recharge pour véhicules électriques. Vu la rayon d'action de la génération actuelle de véhicules électriques, il est crucial de savoir où se situent les infrastructures de recharge en Belgique.

Fin 2011, la Direction générale de l'Énergie du SPF Économie a pris l'initiative d'élaborer un projet de master plan national de mobilité électrique en Belgique. Un comité de pilotage national pour les véhicules électriques, l'EV Steering Group, réunit les principales organisations du secteur et les acteurs publics fédéraux et régionaux concernés afin de faire des recommandations. Dans sa réponse à la question écrite susmentionnée, la ministre précisait: «Ce comité s'est réuni la dernière fois le 26 janvier 2012. Comme le projet de Masterplan n'a jamais été validé politiquement (ni au niveau régional, ni au niveau fédéral), ce comité est demeuré inactif depuis lors.»

Le projet de master plan est une sorte d'abrégé décrivant les mesures éventuelles à prendre pour le développement de la mobilité électrique en Belgique à partir de treize domaines d'action. Le domaine d'action 4 concerne les mesures relatives à l'infrastructure de recharge et le domaine d'action 9 le rôle des pouvoirs publics en tant que «launching customer»,...

Les données relatives au nombre de points de recharge disponibles pour véhicules électriques sont importantes non seulement pour les utilisateurs mais aussi pour servir de base à l'élaboration d'un cadre d'action belge, comme l'impose la directive européenne sur l'infrastructure. Ces données doivent être fournies par les autorités régionales et la validation politique et le déploiement du projet de master plan de mobilité électrique concernent les différents niveaux de pouvoir, ce qui démontre le caractère transversal de la présente question.

Mes questions sont les suivantes.

1. Quelles initiatives la ministre juge-t-elle opportunes au niveau national pour le déploiement et la coordination du nombre de points de recharge des véhicules électriques en Belgique? En d'autres termes, quelles mesures la ministre prendra-t-elle pour encourager l'implantation de points de recharge publics et/ou privés pour véhicules électriques en Belgique? La ministre pense-t-elle que le niveau fédéral ou le niveau régional a un rôle à jouer dans ce domaine? Dans quelle mesure une éventuelle collaboration entre les niveaux de pouvoir est-elle possible?

2. La ministre sait-elle déjà si les autorités régionales ont déjà commencé à établir une cartographie des points de recharge publics et semi-publics présents sur leur territoire? La ministre a-t-elle aujourd'hui une vue d'ensemble du nombre de points de recharge de véhicules électriques en Belgique?

a. Si oui, l'inventaire est-il établi de manière uniforme?

b. Si oui, combien de sites et combien de points de recharge existent-ils? Je souhaiterais une ventilation entre les points de recharge publics et semi-publics et par Région.

c. Si non, la ministre appellera-t-elle les autorités régionales à dresser un tel inventaire uniforme?

3

a. La ministre peut-elle dire où en est l'intention d'analyser le potentiel de véhicules électriques dans les trois Régions du pays compte tenu du contexte et des spécificités propres à chaque Région? Prendra-t-elle l'initiative dans ce domaine?

b. Comment la ministre conçoit-elle la collaboration avec les gouvernements régionaux et la procédure à suivre en vue de la réalisation de cette analyse?

c. Quel calendrier la ministre prévoit-elle pour ce faire?

4. La ministre juge-t-elle opportun d'identifier et de situer sur une carte (numérique) tous les points de recharge (semi-)publics pour véhicules électriques déjà disponibles dans notre pays? Quelles initiatives est-elle prête à prendre à cette fin? Pense-t-elle que l'autorité fédérale, les autorités régionales ou un (des) partenaire(s) privé(s) ont un rôle à jouer dans ce domaine?

5. L'EV Steering Group, qui compte des représentants des principales organisations du secteur et des acteurs publics fédéraux et régionaux concernés, était chargé de formuler des recommandations sur le projet de master plan et s'est réuni pour la dernière fois le 26 janvier 2012.

a. L'achèvement du master plan national de mobilité électrique a-t-il mis un terme à la mission et à l'existence de l'EV Steering Group? Ou bien la ministre a-t-elle l'intention de réunir encore ce groupe afin d'obtenir une validation politique du projet de master plan?

b. La ministre prendra-t-elle l'initiative de faire valider politiquement le master plan par tous les niveaux de pouvoir? Si oui, dans quel délai?

c. Selon la ministre, quelles sont les étapes suivantes à franchir pour faire valider politiquement et, par extension, pour mettre en place et déployer le projet de master plan de mobilité électrique?

d. La ministre souhaite-t-elle conclure des accords de coopération avec les entités fédérées en vue de la mise en œuvre du projet de master plan?

6. En 2012, une étude a été réalisée par Transport & Mobility Leuven dans le cadre du domaine d'action «Rôle des pouvoirs publics en tant que launching customer». Cette étude contient une analyse du parc automobile actuel des différents services publics fédéraux et des entreprises publiques autonomes dans la perspective d'un remplacement des véhicules actuels par des véhicules électriques. « Les alternatives VE, le mode d'utilisation, les sites et les infrastructures de charge nécessaires sont en cours d’étude», précisait la ministre dans sa réponse à ma question écrite n° 6-1.

a. Pour quand la ministre attend-elle les résultats de l'étude sur les alternatives VE, le mode d'utilisation, les sites et les infrastructures de recharge nécessaires, sur la base de laquelle on décidera éventuellement de tester les véhicules électriques dans les services publics qui seraient ainsi pionniers de la transition d'une mobilité conventionnelle à une mobilité électrique?

b. Quelle est la part des véhicules électriques dans la flotte respective des différents services publics fédéraux et entreprises publiques autonomes?

Je souhaiterais une ventilation par service public fédéral et par entreprise publique autonome.

 

Uit het antwoord op mijn schriftelijke vraag nr. 6-1 van 3 november 2014 bleek dat er geen geharmoniseerde data van het aantal laadpunten voor elektrische voertuigen in ons land voorhanden zijn, omdat de Gewesten de plaatsingen van laadpalen niet consequent bijhouden. Een inventarisatie van het aantal laadpunten voor elektrische wagens zou in de nabije toekomst wel door de Gewesten worden gepland. De minister benadrukte in haar antwoord tevens het belang van deze informatie: "Deze gegevens zullen trouwens ook van belang zijn bij de ontwikkeling van het Belgisch nationaal plan, zoals gevraagd in de Europese Richtlijn 2014/94 van 22 oktober 2014 betreffende de uitrol van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen. Een nationaal plan dient België ten laatste midden november 2016 aan de Europese Commissie te overhandigen."

In het antwoord op mijn hogervermelde schriftelijke vraag achtte de minister het opportuun vooraleer uitspraken te doen over kwantitatieve doelstellingen eerst een grondige analyse te maken van het potentieel van elektrische voertuigen in de drie Gewesten van ons land, rekening houdend met hun eigen context en specificiteit. Op basis van deze analyse zou dan bekeken kunnen worden hoe nationale doelstellingen inzake laadinfrastructuur - in het kader van de Europese Richtlijn 2014/94 - zullen worden bepaald.

De huidige gebruikers en eigenaars van elektrische voertuigen in België beschikken niet over een kaart of digitale applicatie die de laadpunten voor elektrische voertuigen weergeeft. Gelet op de actieradius van de huidige generatie elektrische voertuigen is het cruciaal om te weten waar zich laadfaciliteiten in België bevinden.

Eind 2011 nam de Algemene Directie Energie van de FOD Economie het initiatief voor de opmaak van een ontwerp van nationaal masterplan elektrische mobiliteit in België. In een nationale stuurgroep elektrische voertuigen, de EV Steering Group, werden de belangrijkste sectororganisaties en betrokken federale en gewestelijke overheidsactoren samengebracht, teneinde aanbevelingen te formuleren. De minister stelde in haar antwoord op bovenvermelde schriftelijke vraag: "De laatste keer dat deze groep samenkwam was op 26 januari 2012. Aangezien het ontwerp van masterplan nooit politiek werd gevalideerd (noch gewestelijk, noch federaal), is deze stuurgroep niet actief sindsdien."

Het ontwerp van masterplan is een soort handleiding waarin mogelijke maatregelen voor de ontwikkeling van elektromobiliteit in België worden beschreven aan de hand van dertien actiedomeinen. Actiedomein 4 betreft 'Maatregelen met betrekking tot de laadinfrastructuur'; actiedomein 9 betreft de 'Rol van de overheid als launching customer',...

De data over het aantal beschikbare laadpunten voor elektrische voertuigen zijn niet alleen van belang voor de gebruikers, maar ook als input voor de opmaak van een Belgisch beleidskader, zoals opgelegd door de Europese infrastructuurrichtlijn. Het feit dat deze data door de gewestelijke overheden dienen te worden aangeleverd, alsook dat de politieke validatie en verdere uitrol van het ontwerp masterplan elektrische mobiliteit de verschillende overheidsniveaus betreft, toont het transversale karakter van onderhavige vraagstelling aan.

Ik heb volgende vragen voor de minister:

1. Welke initiatieven acht de minister op nationaal niveau opportuun met het oog op de verdere uitbouw en coördinatie van het aantal laadpunten voor elektrische voertuigen in België? Met andere woorden: welke maatregelen zal de minister nemen om de inplanting van publieke en/of private laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen in België te stimuleren? Ziet de minister in deze opdracht een taak weggelegd voor het federale niveau of voor de gewestelijke overheden? Op welke manier is er desgevallend een samenwerking tussen de overheidsniveaus mogelijk?

2. Heeft de minister al kennis kunnen nemen van het feit of de gewestelijke overheden inmiddels al zijn gestart met het in kaart brengen van de publieke en semipublieke laadpunten op hun respectieve grondgebieden? Heeft de minister thans al zicht op het aantal beschikbare laadpunten voor elektrische voertuigen in België?

a. Zo ja, wordt de inventarisatie op een uniforme wijze verricht?

b. Zo ja, hoeveel sites en hoeveel laadpunten zijn er? Graag een opdeling naar publieke en semipublieke laadpunten en per Gewest.

c. Zo nee, zal de minister de gewestelijke overheden oproepen werk te maken van een dergelijke uniforme inventarisatie?

3.

a. Kan de minister een stand van zaken geven betreffende de intentie tot het uitvoeren van een analyse over het potentieel van elektrische voertuigen in de drie Gewesten van ons land, rekening houdende met hun eigen context en specificiteit? Zal de minister hierin het initiatief nemen?

b. Hoe ziet de minister de samenwerking met de gewestregeringen en de te volgen procedure met het oog op de uitvoering van een dergelijke analyse?

c. Welk tijdpad stelt de minister hierin voorop?

4. Acht de minister een verzameling en weergave op (digitale) kaart van alle reeds beschikbare (semi)publieke laadfaciliteiten voor elektrische voertuigen in ons land opportuun? Welke initiatieven is de minister bereid hiertoe te nemen? Ziet de minister hier een rol weggelegd voor de federale overheid, de regionale overheid of private partner(s)?

5. De EV Steering Group, met vertegenwoordigers van de belangrijkste sectororganisaties en betrokken federale en gewestelijke overheidsactoren, had de opdracht aanbevelingen te formuleren met betrekking tot het ontwerp Masterplan en kwam een laatste keer samen op 26 januari 2012.

a. Kwam er met de van het nationaal masterplan elektrische mobiliteit tevens een einde aan de opdracht en het bestaan van de EV Steering Group? Of is het de intentie van de minister om de EV Steering Group nogmaals samen te roepen, dit met het oog op het bereiken van een politieke validatie van het ontwerp van masterplan?

b. Zal de minister het initiatief nemen om het masterplan door alle beleidsniveau's politiek te valideren? Zo ja, op welke termijn?

c. Welke zijn volgens de minister de volgende stappen in de politieke validatie en bij uitbreiding de implementatie en uitrol van het ontwerp van masterplan elektrische mobiliteit?

d. Wenst de minister met het oog op de uitvoering van het ontwerp van masterplan samenwerkingsovereenkomsten te sluiten met de deelstaten?

6. In 2012 werd, binnen het kader van het actiedomein 'Rol van de overheid als launching customer', een studie uitgevoerd door Transport & Mobility Leuven. Deze studie bevat een analyse van het actuele wagenpark van verschillende federale overheidsdiensten en autonome overheidsbedrijven vanuit het perspectief om een vervanging door elektrische wagens te kunnen realiseren. "De EV-alternatieven, het gebruikspatroon, de sites en noodzakelijke laadinfrastructuur worden nog nader bestudeerd", zo stelde de minister in antwoord op mijn schriftelijke vraag nr. 6-1.

a. Wanneer verwacht de minister de resultaten van de studie omtrent de EV-alternatieven, het gebruikspatroon, de sites en de noodzakelijke laadinfrastructuur, als input voor het desgevallend aanwenden van de eigen overheidsvloot als testcase, een pionier voor het overschakelen van conventionele naar elektrische mobiliteit?

b. Hoeveel bedraagt het aandeel elektrische voertuigen binnen de eigen vloot van de verschillende federale overheidsdiensten en autonome overheidsbedrijven?

Graag een overzicht met opdeling naar federale overheidsdiensten en autonome overheidsbedrijven.

 
Réponse reçue le 31 mars 2015 : Antwoord ontvangen op 31 maart 2015 :

1) La directive 2014/94/UE du Parlement européen et du Conseil du 22 octobre 2014 sur le déploiement d'une infrastructure pour carburants alternatifs stipule que chaque État membre doit notifier son cadre d’action national (« national policy framework ») en la matière à la Commission européenne au plus tard le 18 novembre 2016.

Comme indiqué dans la réponse à la question écrite n° 6-477, toutes les entités concernées préparent ce cadre de politique nationale et des consultations sont également en cours entre les Régions et l’autorité fédérale via le groupe de travail CONCERE-Transport. Les aspects « transfrontaliers » sont discutés dans ce cadre.

Comme indiqué dans la réponse à la question écrite n° 6-1, les compétences relatives à la poursuite du développement de stations de charge pour les véhicules électriques se situent presque exclusivement au niveau régional. Les initiatives nécessaires seront donc prises principalement par les autorités régionales. Le gouvernement fédéral, en particulier les ministères de l'Énergie et de la Mobilité peuvent jouer un rôle de coordination, comme ils le font depuis un certain temps.

2) La réponse à la question écrite n° 6-1 reste toujours d’actualité. Compte tenu du fait que l'infrastructure de charge est une compétence régionale, j'ai fait effectuer par mon administration (DG Énergie) une enquête écrite auprès des Régions. Il ressort de cette enquête que des données harmonisées ne sont actuellement pas encore disponibles auprès des Régions : la mise en place de bornes de charge n’est pas tenue à jour régulièrement. La consultation a révélé que les Régions ont l’intention d’effectuer cet inventaire dans un proche avenir. En effet, cet inventaire sera important dans l’implémentation du cadre d’action national (et des cadres de la politique régionale), comme l’exige la directive européenne 2014/94 du 22 octobre 2014 concernant le déploiement de l'infrastructure pour les carburants alternatifs.

3) a) L'analyse du potentiel des véhicules électriques dans les trois Régions sera également importante dans le développement des cadres de la politique régionale et de l'établissement d'objectifs quantitatifs pour l'infrastructure de charge, comme demandé dans la directive européenne 2014/94.

Comme indiqué, les travaux préparatoires sont en cours au sein de chaque Région.

3) b) Comme mentionné précédemment, cette analyse sera effectuée par les Régions. Elle sera importante pour déterminer les objectifs quantitatifs pour les infrastructures de charge.

En ce qui concerne les objectifs quantitatifs pour l'infrastructure de charge et de ravitaillement, les accords suivants ont été conclus avec les Régions :

– les Régions détermineront d'abord individuellement leurs objectifs quantitatifs régionaux pour l'infrastructure de charge et de ravitaillement ;

– ensuite, un objectif quantitatif national (la somme des trois objectifs régionaux) sera déterminé ;

– chaque Région élaborera sa propre méthodologie. Un échange d'informations entre les régions à ce sujet peut évidemment être utile ; ce point peut être discuté au sein du groupe de travail CONCERE-Transport.

3) c) Chaque Région élaborera de façon autonome un cadre de politique régionale, qui sera pleinement intégré dans le cadre de la politique nationale.

Pour s’assurer que les cadres de la politique régionale soient développés d'une manière cohérente et partager les meilleures pratiques et informations entre les différentes entités, trois « dates d'échange » sont avancées :

– 30 novembre 2015 : échange entre toutes les entités d'une première ébauche de cadre politique ;

– 31 mai 2016 : échange entre toutes les entités d'un deuxième projet de la politique ;

– 30 septembre 2016 : échange entre toutes les entités des cadres politiques validés.

Le dernier mois et demi est utilisé pour finaliser le cadre d’action national :

– octobre 2016 : Affinement du cadre de la politique nationale ;

– le 18 novembre 2016: Date limite Commission européenne.

4) Ceci est en effet un exemple d'un outil utile et intéressant. Il devrait encore être examiné à quel niveau ceci serait efficace et souhaitable. Dans tous les cas, une coopération avec des partenaires privés sera également indiquée au sujet de la fourniture de données récentes et au maintien à jour de tels outils destinés aux utilisateurs du web.

5) a) Actuellement, il n’est pas prévu de convoquer le Steering Group VE. Il peut y avoir des contacts bilatéraux préalables avec des parties prenantes du secteur dans le cadre de la mise en œuvre du cadre de la politique nationale.

5) b), c) & d) Comme déjà indiqué dans ma réponse à la question écrite n° 6-1 le projet de « Masterplan mobilité électrique » n'a pas été validé politiquement en 2012 ni trois ans plus tard. Comme indiqué, les activités actuelles se concentrent sur le développement d'un cadre d’action national, au plus tard le 18 novembre 2016, comme stipulé la directive européenne 2014/94. Bien sûr, certains éléments du projet de Masterplan peuvent être utiles pour le développement dudit cadre.

6) a) Dans ma réponse à la question écrite n° 6-1, j’avais précisé que l'étude de Transport & Mobility 2012 (via le lien http://www.tmleuven.be/project/evfod/index.htm) avait examiné les « alternatives VE, les habitudes d'utilisation, sites et l'infrastructure de charge nécessaire ».

6) b) Les derniers chiffres à ma disposition sont repris à l'étude de 2012 (via le lien http://www.tmleuven.be/project/evfod/index.htm).

Dans ma réponse à sa question écrite n° 6-122, que l’honorable membre a posée à tous les services publics fédéraux, les chiffres de mon administration et du cabinet ont également été communiqués.

1) Richtlijn 2014/94/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2014 betreffende de uitrol van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen stipuleert dat elke Lidstaat een nationaal beleidskader (« national policy framework ») terzake dient te overhandigen aan de Europese Commissie tegen ten laatste 18 november 2016.

Zoals ook gesteld in het antwoord op zijn schriftelijke vraag nr. 6-477, bereiden alle betrokken entiteiten dit nationaal beleidskader voor en vindt er ook overleg plaats tussen de Gewesten en de federale overheid via de CONCERE-Transport werkgroep. De « grensoveschrijdende » aspecten zullen in dit kader worden besproken.

Zoals gesteld in het antwoord op zijn schriftelijke vraag nr. 6-1, bevinden de bevoegdheden inzake de verdere uitbouw van oplaadpunten voor elektrische voertuigen zich praktisch uitsluitend op gewestelijk niveau. De nodige initiatieven zullen dus hoofdzakelijk door de gewestelijke overheden worden genomen. De federale overheid, vooral departementen Mobiliteit en Energie, kunnen een coördinerende taak op zich nemen, zoals ze al enige tijd doen.

2) Het antwoord op schriftelijke vraag nr. 6-1 is nog steeds actueel. Rekening houdend met het feit dat de laadinfrastructuur een gewestelijke bevoegdheid betreft, heb ik een schriftelijke bevraging van de Gewesten laten organiseren door mijn administratie (AD Energie). Hieruit blijkt dat geharmoniseerde data momenteel nog niet beschikbaar zijn bij de Gewesten : de plaatsingen van laadpalen worden niet consequent bijgehouden. Uit de consultatie blijkt dat de intentie bestaat bij de Gewesten om deze inventarisatie te doen in de nabije toekomst. Deze inventarisatie zal trouwens van belang zijn bij de ontwikkeling van het kader voor nationale maatregelen (en de gewestelijke beleidskaders), zoals vereist door Europese richtlijn 2014/94 van 22 oktober 2014 betreffende de uitrol van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen.

3) a) Ook de analyse over het potentieel van elektrische voertuigen in de drie Gewesten zal van belang zijn bij de ontwikkeling van de gewestelijke beleidskaders en het vastleggen van kwantitatieve doelstellingen inzake laadinfrastructuur, zoals gevraagd in Europese richtlijn 2014/94.

Zoals gesteld zijn de voorbereidende werkzaamheden aan de gang binnen elk Gewest.

3) b) Zoals eerder gesteld, zal deze analyse worden uitgevoerd door de Gewesten. Deze zal van belang zijn om de kwantitatieve doelstellingen voor laadinfrastructuur te kunnen bepalen.

Wat betreft de kwantitatieve doelstellingen voor laad- en tankinfrastructuur werden volgende afspraken gemaakt met de Gewesten :

– de Gewesten zullen eerst afzonderlijk hun gewestelijke kwantitatieve doelstellingen voor laad- en tankinfrastructuur bepalen ;

– pas daarna kan een nationale kwantitatieve doelstelling (i.e. optelsom van de drie gewestelijke targets) worden bepaald ;

– ieder Gewest werkt een eigen methodologie uit. Uiteraard kan een informatie-uitwisseling hieromtrent tussen de Gewesten nuttig zijn; dit kan besproken worden binnen de CONCERE-Transport Werkgroep.

3) c) Ieder Gewest zal autonoom een gewestelijk beleidskader ontwikkelen, dat integraal in het nationaal Belgisch beleidskader zal worden opgenomen.

Om ervoor te zorgen dat de gewestelijke beleidskaders op een coherente manier worden ontwikkeld en best practices en informatie tussen de verschillende entiteiten worden uitgewisseld, worden drie « uitwissel-data » naar voor geschoven :

– 30 november 2015 : uitwisselen tussen alle entiteiten van een eerste ontwerp van de beleidskaders ;

– 31 mei 2016 : uitwisselen tussen alle entiteiten van een tweede ontwerp van de beleidskaders ;

– 30 september 2016 : uitwisselen tussen alle entiteiten van de gevalideerde beleidskaders.

De laatste anderhalve maand dient voor het finaliseren van het nationaal beleidskader :

– oktober 2016 : Fine-tuning nationaal beleidskader ;

– 18 november 2016 : Deadline Europese Commissie.

4) Dit is inderdaad een voorbeeld van een nuttige en interessante tool. Onderzocht dient nog te worden op welk niveau dit efficiënt en gewenst zou zijn. In ieder geval zal ook een samenwerking met private partners aangewezen zijn betreffende de aanlevering van recente data en het up-to-date houden van dergelijke web-tool bestemd voor de gebruikers.

5) a) Momenteel zijn er geen plannen om de EV Steering Group samen te roepen. Er kunnen voorafgaande bilaterale contacten met sector-stakeholders zijn in het kader van de uitwerking van het nationale beleidskader.

5) b), c) & d) Zoals reeds gesteld in mijn antwoord op schriftelijke vraag nr. 6-1 werd het ontwerp van « Masterplan elektrische mobiliteit » niet politiek gevalideerd in 2012, noch drie jaar later. Zoals gesteld zijn de huidige werkzaamheden gericht op het uitwerken van een nationaal beleidskader tegen ten laatste 18 november 2016, zoals gestipuleerd in Europese richtlijn 2014/94. Uiteraard kunnen bepaalde elementen van het vroegere Masterplan nuttig zijn voor de ontwikkeling van dit kader.

6) a) In mijn antwoord op de schriftelijke vraag nr. 6-1 had ik erop gewezen dat de studie van Transport & Mobility van 2012 (via link http://www.tmleuven.be/project/evfod/index.htm) de « EV-alternatieven, het gebruikerspatroon, de sites en noodzakelijke laadinfrastructuur » had onderzocht.

6) b) De meest recente cijfers die ik ter beschikking heb, bevinden zich in de studie van 2012 (via link http://www.tmleuven.be/project/evfod/index.htm).

In mijn antwoord op zijn schriftelijke vraag nr. 6-122, die het geachte lid aan alle federale overheidsdiensten stelde, werden eveneens de cijfers van mijn administratie en kabinet meegedeeld.