Da die Folgen des Gäichel-Treffens mehrere Ebenen des Staates betreffen, besitzt die Fragen einen natürlichen transversalen Charakter.

Am Dienstag, den 31. August 2021 fand das 11. bilaterale Gäichel-Treffen zwischen dem Premierministern Belgiens und Luxemburgs statt, mit dem Ziel die Kooperation der beiden Staaten weiter voranzutreiben. Behandelte Themen waren unter anderem eine Anpassung der Homeoffice-Regelung für Grenzgänger; eine Erhöhung der Steuerkompensationen seitens des Großherzogtums; Zusammenarbeit bei Katastrophenhilfe und Militär; Fortschritte bei der grenzüberschreitenden Gesundheitsversorgung; die Modernisierung der Zugverbindung zwischen den beiden Ländern und die Förderung von 5G in der Grenzregion.

Im Zuge des Treffens sollen Grenzgänger, welche einer Tätigkeit in Luxemburg nachgehen, nun 34, statt vorher 24, Tagen außerhalb des Staates arbeiten, in dem sie der Tätigkeit üblicherweise nachgehen, ohne dabei fiskale Nachteile fürchten zu müssen.

Nun sind diese Absichten sicherlich redlich, ich erlaube mir aber Sie auf die negativen Folgen für den ostbelgischen Arbeitsmarkt aufmerksam zu machen: Die ostbelgischen Arbeitgeber kämpfen ohnehin schon mit den Wettbewerbsnachteilen die Ostbelgien gegenüber Luxemburg in mehreren Bereichen hat. Durch die nun beschlossene Homeoffice-Regelung wird die Abwanderung von Fachkräften in Richtung Luxemburg weiter verschärft. Bereits heute herrscht in Ostbelgien, u.a. aufgrund der Grenzlage zu Luxemburg, ein dramatischer Fachkräftemangel, der die Unternehmen in ihrer Entwicklung und Existenz ernsthaft bedroht.

Zu diesen Regelungen erlaube ich mir, Ihnen folgende Frage zu stellen:

1) Wie schätzen Sie die Folgen dieser neuen Regelung für den Wirtschaftsstandort Belgien und, insbesondere, Ostbelgien ein?

2) Sollten Ihrer Einschätzung nach nicht auch Maßnahmen zum Erhalt von Fachkräften in Belgien ergriffen werden? Welche Maßnahmen fassen Sie ggf. ins Auge?

__________________________

Aangezien de Gäichel-vergadering gevolgen heeft voor verschillende bestuursniveaus van de Staat, heeft deze vraag een inherent transversaal karakter.

Op dinsdag 31 augustus 2021 vond de 11e bilaterale Gäichel-vergadering plaats tussen de eerste ministers van België en Luxemburg, met als doel de samenwerking tussen beide landen verder te stimuleren. Onderwerpen van gesprek waren onder meer een aanpassing van de telewerkregeling voor grensarbeiders, een verhoging van de belastingcompensatie door het Groothertogdom, samenwerking bij rampenbestrijding en op militair gebied, vooruitgang in de grensoverschrijdende gezondheidszorg, de modernisering van de treinverbinding tussen beide landen en de bevordering van 5G in de grensstreek.

Naar aanleiding van deze vergadering zullen grensarbeiders die in Luxemburg werkzaam zijn, voortaan 34 in plaats van 24 dagen mogen werken buiten het land waar zij gewoonlijk hun activiteit uitoefenen, zonder te moeten vrezen voor fiscale nadelen.

Deze voornemens zijn weliswaar billijk, maar ik ben zo vrij uw aandacht te vestigen op de negatieve gevolgen voor de arbeidsmarkt in de Oostkantons. De werkgevers hebben er sowieso al te kampen met de concurrentienadelen die de Oostkantons op verschillende gebieden ten opzichte van Luxemburg ondervinden. De telewerkregeling waartoe nu is besloten, zal de braindrain naar Luxemburg nog doen toenemen. Er is nu reeds een dramatisch tekort aan geschoolde arbeidskrachten in de Oostkantons, deels als gevolg van de nabijheid van Luxemburg, hetgeen een ernstige bedreiging vormt voor de ontwikkeling en het voortbestaan van ondernemingen.

Ik zou u in verband met deze regelingen de volgende vragen willen stellen:

1) Hoe schat u de gevolgen van deze nieuwe regelingen in voor België en in het bijzonder de Oostkantons als economische regio?

2) Moeten er volgens u niet ook maatregelen worden genomen om geschoolde arbeidskrachten in België te houden? Welke eventuele maatregelen overweegt u?

De nieuwe «34-dagen»regel, die de «24-dagen»regel vervangt in de Belgisch-Luxemburgse verdragsrelatie, volgt op een politiek akkoord dat in 2019 werd bereikt tussen voormalig premier Charles Michel en zijn Luxemburgse collega Xavier Bettel. Beide premiers hadden zich er immers toe verbonden onderhandelingen op te starten met als doel de zogenaamde «24-dagen»regel te herzien. Er werd destijds zelfs overwogen om het aantal dagen dat een grensarbeider zijn dienstbetrekking kan uitoefenen buiten zijn gebruikelijke werkstaat terwijl hij in die Staat belastbaar blijft, te verhogen tot 48 dagen.

Tijdens de onderhandelingen die geleid hebben tot het concreet politiek akkoord van 2019, werd uiteindelijk beslist de uitbreiding van de tolerantieregel te beperken tot 34 dagen. Deze nieuwe regel zal van toepassing zijn vanaf belastbaar tijdperk 2022.

Uw bezorgdheid inzake de impact van deze nieuwe regel op de Belgische economie, in het algemeen, en op de economie van de Duitstalige Gemeenschap, in het bijzonder, is natuurlijk gerechtvaardigd.

Ik zal er zeker bijzondere aandacht aan schenken bij toekomstige onderhandelingen met het Groothertogdom Luxemburg of met andere buurlanden.