Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-2252

van Christie Morreale (PS) d.d. 17 januari 2019

aan de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken

Seksueel geweld - Audiovisueel verhoor - Uitbreiding naar meerderjarige slachtoffers

seksueel geweld
seksueel misdrijf
getuigenverklaring
voorbespeelde beeld- of geluidsdrager
opnameapparaat
slachtoffer

Chronologie

17/1/2019Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 21/2/2019)
4/3/2019Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 6-1775

Vraag nr. 6-2252 d.d. 17 januari 2019 : (Vraag gesteld in het Frans)

In het kader van het colloquium over seksueel geweld: “STOP verkrachting”, dat op 8 maart 2013 in de Senaat werd gorganiseerd heeft de Belgische regering zich ertoe verbonden om een aantal nieuwe acties te ondernemen samen met de belangrijkste spelers op het gebied van de begeleiding van slachtoffers van seksueel geweld.

Al deze vragen vallen onder de bevoegdheid van de Senaat in de mate dat ze betrekking hebben op een federale materie die van invloed is op de bevoegdheden van de deelstaten op het gebied van gelijke kansen, vrouwenrechten, enz.

Eén van de aanbevelingen van het Instituut voor de gelijkheid van mannen en vrouwen was het principe van het audiovisueel verhoor, waardoor kinderen pijnlijke getuigenissen niet hoeven te herhalen, zodat ze niet steeds weer geconfronteerd worden met wat ze hebben ondergaan. De methode van het audiovisueel verhoor brengt grote voordelen met zich mee. Zo kon de begeleiding van minderjarige meisjes gebeuren door goed opgeleide politieagenten, die geëvalueerd worden op basis van de genoten opleiding en die voortdurend worden bijgeschoold. Zo kan ook de gerechtelijke begeleiding van die kinderen door gekwalificeerd en gespecialiseerd personeel gebeuren.

Daarom werd de mogelijkheid geopperd om de praktijk van het audiovisueel verhoor uit te breiden naar meerderjarigen die het slachtoffer zijn van verkrachting. De bedoeling is om slachtoffers door goed opgeleid personeel te laten begeleiden. Door middel van een audiovisueel verhoor zou ook het bewijs in verband met de toestemming benadrukt kunnen worden. Deze methode brengt elementen aan het licht die op papier niet naar voren komen. Voor de rechtbank zal een video-opname meer impact hebben dan een proces-verbaal.

Wordt deze praktijk algemeen toegepast voor alle gevallen van seksueel geweld? Zo niet, waarom niet? Vindt u dat audiovisuele verhoren een goed instrument zijn in dossiers van seksueel geweld?

Antwoord ontvangen op 4 maart 2019 :

Momenteel wordt de techniek van audiovisueel verhoor enkel toegepast op minderjarigen die het slachtoffer zijn van seksuele misdrijven. De procedures zijn vastgelegd overeenkomstig de ministeriële omzendbrief van 16 juli 2001. Slechts uitzonderlijk worden meerderjarigen audiovisueel verhoord, en dit is in de gevallen van verlengde minderjarigheid en bij verstandelijke beperkingen.

Het uitbreiden van de techniek van audio visueel verhoor naar volwassen vergt substantiële investeringen, die op korte termijn niet beschikbaar kunnen gemaakt worden. Het huidig netwerk van verhoorders voor minderjarigen bestaat momenteel uit 60-tal docenten en meer dan 600 opgeleide verhoorders. Bovendien is niet elke politieambtenaar geschikt voor deze verhoren. Er moet dus een selectie, een aangepaste opleiding (22 uur) en een haalbaar opvolgingssysteem aanwezig zijn.

Het audio visueel verhoor kan ook voor volwassen slachtoffers een meerwaarde betekenen. Gezien de verhoogde kwetsbaarheid van minderjarige slachtoffers, wordt aan deze doelgroep prioriteit gegeven. Het niet gebruiken van een audio visueel verhoor sluit niet uit dat er kwalitatieve verhoren gebeuren van volwassen personen die slachtoffer zijn seksuele misdrijven, conform de richtlijnen van gerechtelijke overheden en de visie omtrent de slachtofferbejegening door politiediensten (meer bepaald artikel 46 wet politieambt).