Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-5375

van Yves Buysse (Vlaams Belang) d.d. 25 januari 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Federale overheid - Bedrijfsartsen - Tekort - Salaris

ministerie
dokter
arbeidsgeneeskunde

Chronologie

25/1/2012Verzending vraag
22/3/2012Antwoord

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-5376

Vraag nr. 5-5375 d.d. 25 januari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Een aantal jaren geleden werd in een artikel in De Standaard (verschenen op 08 februari 2007) aangeklaagd dat de federale overheid niet voldoende, arbeidsgeneeskundigen of bedrijfsartsen in dienst had, ondanks de wettelijke verplichting.

Toenmalig topman van de federale overheidsdienst Personeel en Organisatie, Georges Monard, zei toen daarover het volgende:

"(…)De waarheid is dat we er veel te weinig hebben omdat we er vaak geen vinden. Een studie leerde ons waarom: wat de overheid betaalt aan die artsen is vrij bescheiden. En de artsen die desondanks voor de overheid willen werken, kiezen voor de ziekteverzekering die binnen de overheid het best betaalt".

Met andere woorden: het is voor artsen interessanter om controlearts te zijn voor de overheid dan arbeidsgeneesheer.

Onze vragen:

1) Is dit probleem ondertussen aangepakt?

2) Aan welke wettelijke verplichtingen zijn de federale overheidsdiensten onderworpen wat betreft arbeidsgeneeskunde?

3) Op hoeveel overheidsdiensten zijn er momenteel voldoende arbeidsgeneesheren, op hoeveel niet?

4) Hoeveel verdient een arbeidsgeneesheer bij de federale overheid?

5) Hoeveel verdient een controlegeneesheer bij de federale overheid?

6) Zijn er federale overheidsdiensten waar de arbeidsgeneesheer ook optreedt als controlearts?

Antwoord ontvangen op 22 maart 2012 :

Teneinde zo snel mogelijk een antwoord op uw vragen te krijgen, vindt u hierna het antwoord op uw vragen 1 tot 4 en vraag 6. Het antwoord op vraag 5 zal u zo snel mogelijk worden bezorgd.

1. Het tekort aan bedrijfsartsen is een probleem dat zich voor alle arbeidsgeneeskundige diensten in België stelt. De vraag naar arbeidsgeneesheren is immers groter dan het aanbod; te weinig artsen kiezen voor deze specialisatie.

Merk op dat de functie van arbeidsgeneesheer-directeur herwogen werd en in rang A4 ingeschaald. De arbeidsgeneesheren worden ingeschaald in rang A3.

De Federale Overheidsdienst (FOD) heeft nood aan artsen voor verschillende functies, waaronder de functie van arbeidsgeneesheer.

Aangezien het om een knelpuntberoep gaat, heeft de FOD in 2011 een werkgroep met artsen in verschillende functies in de organisatie opgericht om met hen na te denken over welke oplossingen die functies aantrekkelijker zouden kunnen maken (jobinhoud, flexibele arbeidstijdregeling, …). Men heeft dat gekoppeld aan de analyse van de resultaten van onze tevredenheidsenquête voor deze doelgroep en van de exitinterviews met vertrekkende artsen. In samenwerking met Selor heeft de FOD ook onderzocht hoe men deze doelgroep het beste kan bereiken. Op basis van deze verschillende informatiebronnen heeft de FOD pistes uitgewerkt die hem zullen moeten helpen om gemakkelijker artsen aan te trekken en te behouden. In 2012 wil de FOD een concreet beleid en actieplan uitwerken en uitvoeren. Het element ‘verloning’ zal in dat beleid een plaats krijgen, naast andere elementen.

2. De federale overheidsdiensten zijn wat arbeidsgeneeskunde betreft onderworpen aan de wettelijke verplichtingen zoals deze zijn vastgelegd in het koninklijk besluit van 28 mei 2003 betreffende het gezondheidstoezicht op de werknemers. Deze reglementering valt onder de bevoegdheid van de minister voor Werk.

3. Empreva is binnen de ‘Gemeenschappelijke Dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk van sommige federale overheidsdiensten’ de dienst die voor het gezondheidstoezicht instaat. Empreva heeft aan iedere aangesloten dienst een arbeidsgeneesheer toegewezen. Samen met de werkgever en de interne preventiedienst werden prioriteiten vastgelegd, op basis van de risicoanalyse die door iedere werkgever samen met de preventiedienst werd uitgevoerd. Deze risicoanalyse bepaalt de preventiemaatregelen die de werkgever kan nemen om de gevaren te elimineren of de risico’s terug te dringen. Het personeelsplan van Empreva telt 15,5 arbeidsgeneesheren (headcount). Deze vertegenwoordigen 10,7 VTE. Het personeelsplan staat dus nog aanwervingen toe. De diensten die door het tekort aan arbeidsgeneesheren enkel een Franstalige of een Nederlandstalige bedrijfsarts ter beschikking hebben, worden bijgestaan door een verpleegkundige van de andere taalrol.

Het tekort aan arbeidsgeneesheren bij Empreva is aan Nederlandstalige kant het grootst .

Ondanks meerdere selectieprocedures kon het aantal vacante plaatsen niet worden opgevuld. Zowel in 2010 als in 2011 slaagde Empreva erin 1 Franstalige arts aan te trekken. Op 1 maart 2012 wordt de indiensttreding verwacht van een Nederlandstalige arbeidsgeneesheer met een arbeidsovereenkomst, die halftijds zal werken.

4. De functie van arbeidsgeneesheer bij Empreva wordt ingeschaald in A3. Het loon waarmee dit overeenkomt hangt af van de weddeschaal (A31 – A32 – A33) en van de geldelijke anciënniteit van het personeelslid. Voor een personeelslid dat full time werkt in de schaal A31 met zes jaar geldelijke anciënniteit bedraagt het geïndexeerd jaarloon 54 883 euro.

De functie van arbeidsgeneesheer-directeur werd ingeschaald in A4. Het loon waarmee dit overeenkomt hangt af van de weddeschaal (A41 – A42 – A43) en van de geldelijke anciënniteit van het personeelslid. Voor een personeelslid dat full time werkt in de schaal A41 met negen jaar geldelijke anciënniteit bedraagt het geïndexeerd jaarloon 69 662,76 euro.

De voornoemde bedragen houden geen rekening met het vakantiegeld en de eindejaarspremie.

5. -

6. Geen enkele arbeidsgeneesheer van Empreva treedt op als controlearts voor de aangesloten overheidsdiensten. De functie van arbeidsgeneesheer is immers onverenigbaar met die van controlearts voor dezelfde werkgever.