|
|
NMBS - Camerabeelden - Gebruik door de lokale politie
Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen
spoorwegstation
videobewaking
openbare veiligheid
gemeentepolitie
| 20/4/2011 | Verzending vraag |
| 23/9/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-2144
De NMBS-holding liet via het ambitieus Malagaproject diverse stations uitrusten met intelligente bewakingscamera's. Zo ook in het station van Kortrijk, waar camera's zowel het spoorwegdomein bewaken alsook de veiligheid voor reizigers als personeel trachten te verhogen. Meerdere camera's zijn er opgesteld in de fietsenstallingen, zowel voor- als achteraan het station. De camerabeelden worden bekeken door B-Security in een centrale controlekamer in Brussel.
Nu blijkt het voor de lokale politie omslachtig te zijn om, in geval van bijvoorbeeld een fietsdiefstal, camerabeelden op te vragen van het misdrijf. Zo zou een politieagent uit bvb. Kortrijk telkens de beelden van het delict moeten gaan ophalen in Brussel. Dit kost de politiezone uiteraard veel tijd, wat ertoe leidt dat zij de beelden voor dergelijke delicten niet langer opvraagt en het misdrijf aldus niet of moeilijker kan worden opgehelderd.
Klopt het dat beelden, zeker van grotere omvang, door politiemensen eigenhandig moeten opgehaald worden? En zo ja, is het niet mogelijk om de overdracht van die bewakingsbeelden aan de politiediensten te vergemakkelijken, bv. door die op een beveiligde server raadpleegbaar te maken?
Wordt er overwogen om de beelden vanuit publiek toegankelijke ruimtes van elk station door de plaatselijke politiezone te laten beheren?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.
1. Om de samenwerking met de politiediensten te optimaliseren, heeft de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS) een procedure opgezet inzake de toegangsmodaliteiten voor de politiediensten tot de beelden van haar bewakingscamera’s. Deze procedure voorziet meerdere mogelijkheden zoals het eigenhandig ophalen van de beelden, maar eveneens het verzenden van de beelden via de post. Het is dus niet correct te beweren dat de beelden systematisch ter plaatse moeten worden afgehaald en aan de politieagenten overhandigd.
2. De wet definieert de verantwoordelijke voor de verwerking als de persoon die het doel en de middelen voor de verwerking bepaalt. Met andere woorden, diegene die beslist om camera’s te plaatsen; voor een besloten plaats zal meestal de beheerder van de plaats verantwoordelijk zijn voor de verwerking van de beelden. Volgens de bewoordingen van de wet heeft alleen deze verantwoordelijke voor de verwerking toegang tot de beelden, samen met de personen die onder zijn gezag handelen. De wet voorziet in een uitzondering op deze beperkte toegang op de beelden, met name de overdracht van de beelden naar de politiediensten. Het doel van de wetgever was niet om het beheer van de beelden van de voor het publiek toegankelijke besloten plaatsen toe te vertrouwen aan de politiediensten, zelfs indien het stations betreft, maar wel om hen toegang te verlenen tot die beelden in het kader van hun opdrachten van bestuurlijke of gerechtelijke politie. Het beheer van de beelden door de politiezones zou materieel quasi onmogelijk zijn gezien het aantal camera’s dat ophangt en de hoeveelheid beelden die bijgevolg 24u/24u moet gecontroleerd worden.
Het klopt echter dat in bepaalde situaties een rechtstreekse toegang tot de beelden nodig kan blijken. Dit onderwerp is nog in bespreking met de openbare vervoersmaatschappijen.