Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-1520

van Martine Taelman (Open Vld) d.d. 25 februari 2011

aan de minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven

Bpost - Versturen van een postpakket - Procedure bij ontoereikende frankering

port
postdienst

Chronologie

25/2/2011Verzending vraag
5/7/2011Antwoord

Vraag nr. 5-1520 d.d. 25 februari 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Wanneer een persoon een postpakket anoniem verstuurt via bpost en het te weinig frankeert, krijgt de geadresseerde een klein geel papiertje in de bus met de melding dat het pakket niet voldoende gefrankeerd was. De man of vrouw in kwestie dient dan de tijd te vinden om naar het postkantoor te gaan. Daar aangekomen moet de man of vrouw het verschuldigde bedrag ophoesten wat al naar gelang de grootte en zwaarte van het pakket hoog kan oplopen.

Vroeger was het zo dat de klant in kwestie ook het pakket te zien kreeg in het postkantoor zodat die min of meer kon weten van wie het kwam en het na betaling mee naar huis kon nemen. Maar tegenwoordig zijn de diensten volledig gescheiden van elkaar. Het loket lijkt enkel te dienen om iets op te sturen, maar niet om iets te ontvangen. Na betaling van het verschuldigde bedrag vindt de ontvanger het pakket de dag erna in zijn brievenbus. Tot dan is het wachten of het al dan niet gewenst is, en of het geen kat in een zak was waarvoor de ontvanger moest bijbetalen.

Deze logge procedure zorgt uiteraard ook voor extra werk voor de postbode en het getuigt geenszins van een sterk staaltje administratieve vereenvoudiging.

Graag kreeg ik dan ook een antwoord op de volgende vragen:

1) Vanwaar het idee om deze scheiding strikt in te voeren tussen bedelers van de post en de functies van het postkantoor?

2) Zijn er de afgelopen jaren hierdoor klachten ontvangen bij bpost, zo ja hoeveel? Wat is het standpunt van de postbodes, krijgen zij hierdoor niet meer kilo te verwerken om rond te dragen? Hoeveel post (in kilos) droegen zij de afgelopen tien jaar rond?

3) Worden er meer dienstvoertuigen ingezet de laatste jaren om het pakket bij de klant te brengen? Zijn de operationele kosten daardoor (meer verplaatsingen) niet groter?

4) Vindt de geachte minister het efficiënt en administratief eenvoudig dat een klant geld moet neertellen bij een anonieme zending, terwijl hij niet weet van wie het pakket is? Wat als de klant weigert om blindelings te betalen terwijl hij niet weet wat er precies in de zending zit?

5) Hoeveel onvoldoende gefrankeerde en ongefrankeerde poststukken kreeg bpost de afgelopen tien jaar te verwerken (cijfers opgesplitst per jaar en per onvoldoende gefrankeerd of ongefrankeerd indien mogelijk)? Zijn dat er meer sinds de invoering van de Postpunten? Daar controleert me minder of de zending voldoende gefrankeerd is, een klant kan immers zelf frankeren en het geheel ongecontroleerd in een postzak steken.

Antwoord ontvangen op 5 juli 2011 :

1. De kernactiviteiten van bpost zijn enerzijds Mail of de postbezorging (het dagelijks ophalen, sorteren en uitreiken van briefwisseling en pakketten), anderzijds Retail of het aanbieden van post-, bank- en verzekeringsproducten via een netwerk van verkooppunten (postkantoren en PostPunten).

Deze kernactiviteiten zijn fundamenteel verschillend. De infrastructuur en organisatie die zij nodig hebben, zijn moeilijk met elkaar te verzoenen. De postbezorging is immers een logistieke activiteit waarvan een efficiënt transportschema en goed bereikbare laad- en lospunten belangrijke onderdelen zijn. Het netwerk van de divisie Retail zal zich vooral moeten richten naar druk bezochte en commercieel interessante vestigingsplaatsen (stads- en dorpscentra, winkelcentra, verkeersknooppunten zoals stations…).

Bovendien vergen deze kernactiviteiten ook andere personeelsprofielen.

In 2006 werd dan ook geopteerd om de kernactiviteiten onder te brengen in twee aparte divisies die voortaan elk hun eigen activiteiten konden ontplooien volgens de logica die hen eigen is.

Deze interne reorganisatie heeft geen impact gehad op de dienstverlening integendeel. Met die splitsing, kan bpost beter aan de specifieke doelstellingen van beide activiteiten beantwoorden.

2. Over deze reorganisatie werden geen klachten ontvangen.

Intern werd deze reorganisatie overlegd en onderhandeld met de vakbonden volgens de geëigende procedures.

Het werkvolume van de postbodes werd door deze reorganisatie niet gewijzigd.

Het gevraagde cijfer is niet beschikbaar.

3. De splitsing tussen Mail en Retail had geen invloed op het aantal dienstvoertuigen. Aangezien beide kernactiviteiten zich nu volledig volgens de eigenheden eigen aan hun sector kunnen ontwikkelen, zal deze reorganisatie de operationele kosten gunstig beïnvloeden. Zo is bijvoorbeeld de divisie Mail in staat het aantal uitreikingskantoren te verminderen door de activiteit te concentreren in logistieke platformen.

4. Briefwisseling of pakketten die niet op een normale manier kunnen worden uitgereikt, veroorzaken een meerkost in een organisatie omdat meer stappen nodig zijn in de volledige afhandeling van deze zendingen. Daarom wordt hiervoor ook een vergoeding gevraagd.

De behandeling van niet of onvoldoende gefrankeerde zendingen voorziet in volgende stappen:

- de zending wordt in principe teruggestuurd naar de afzender met het verzoek het correcte tarief toe te passen;

- indien de afzender op de buitenzijde niet is vermeld, wordt de geadresseerde verwittigd. Indien de geadresseerde de portkosten op zich neemt, wordt de zending uitgereikt.

De keuze blijft dus bij de klant om bij te betalen of niet om de zending te ontvangen. Bpost insisteert ook op een correcte vermelding van afzenderadres op de zendingen om de afhandeling ervan zo efficiënt mogelijk te maken.

Zendingen die niet aan geadresseerde of afzender kunnen worden bezorgd, worden als onbestelbaar beschouwd. Bpost is gemachtigd deze zendingen te openen om vooralsnog aanwijzingen te vinden aangaande de afzender. In voorkomend geval gaat de zending vooralsnog naar de afzender tegen betaling van het tarief.

Indien ook na opening de afzender onbekend blijft, worden de onbestelbare stukken vernietigd na het verstrijken van een termijn van drie maanden voor gewone postzendingen en zes maanden voor aangetekende zendingen en zendingen met aangegeven waarde. De waardevolle voorwerpen en documenten die de postzendingen bevatten, vervallen aan de Schatkist.

Van deze standaardprocedure kan worden afgeweken mits er een overeenkomst wordt afgesloten tussen bpost en de afzender. Deze overeenkomsten worden meestal afgesloten tussen de afzenders van commerciële geadresseerde zendingen (brochures, direct mail, uitnodigingen voor commerciële events…) en voorzien dat deze zendingen, indien zij niet kunnen worden uitgereikt, onmiddellijk door bpost mogen vernietigd worden.

5. De gevraagde cijfers zijn niet beschikbaar. Algemeen kan men stellen dat het volume aan onvoldoende gefrankeerde zendingen eerder constant is en zeker niet is toegenomen sinds de introductie van de PostPunten.