Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-1209

van Elke Sleurs (N-VA) d.d. 8 februari 2011

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie

De keuze van de internationale instelling voor de coördinatie van orgaandonaties (Eurotransplant)

orgaantransplantatie
internationale organisatie

Chronologie

8/2/2011Verzending vraag
23/3/2011Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-196

Vraag nr. 5-1209 d.d. 8 februari 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Niemand zal ontkennen dat organen niet van vitaal belang zijn. Gelukkig kan men dankzij de evoluerende techniek de dag van vandaag mensen met een falend orgaan helpen. Tegelijkertijd moet men echter vaststellen dat wie pakweg voor een vervangnier in aanmerking wil komen, er drie jaar moet op wachten. Dit komt door de schaarste. Niet zelden is het dan te laat.

Om op de meest efficiënte manier om te gaan met dit chronische tekort aan organen, hebben bepaalde Europese landen de handen in elkaar geslagen. Het aanbod en de vraag worden in een gemeenschappelijke pool geplaatst, waardoor het juiste orgaan bij de juiste persoon terechtkomt. Daardoor wordt de kans op afstoting van het orgaan geminimaliseerd.

België heeft zich met Oostenrijk, Duitsland, Luxemburg, Nederland, Slovenië en Kroatië verenigd in een pool van ongeveer 124,6 miljoen mensen. De internationale organisatie die het kader daarvoor biedt heet 'Eurotransplant'. De Scandinavische landen hebben zich verenigd in 'Scandia-transplant'. Andere landen, zoals Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk verkozen om de toewijzing van organen op nationale schaal te organiseren, via respectievelijk 'France Transplant' en 'UK-Transplant'.Het is duidelijk dat Frankrijk, met zijn 62,6 miljoen inwoners,op die manier zijn noodlijdende burgers slechts de helft minder oplossingen kan aanbieden dan de onze.

Ik heb recent vernomen dat er in de regering en in bepaalde FOD's zou worden overwogen om Eurotransplant in te ruilen voor het Franse 'France Transplant'.

1) Zijn er op dit moment gesprekken met France Transplant?

2) Bestaan er plannen om het samenwerkingsverband met Eurotransplant stop te zetten?

3) Denkt de minister dat Belgische patiënten baat kunnen hebben bij een eventuele overstap naar France Transplant?

Antwoord ontvangen op 23 maart 2011 :

België is reeds meer dan twintig jaar aangesloten bij Eurotransplant.

Ik herinner hier nog even aan de opdrachten van die organisatie:

- zorgen voor een optimale verdeling van de beschikbare organen onder de lidstaten, door het uitbreiden van de pool van donoren en ontvangers ;

- regels uitwerken voor het toewijzen van de organen ;

- zorgen voor transparantie en objectiviteit bij het selectiesysteem dat gebaseerd is op medische criteria ;

- beheren van de gegevens met betrekking tot de donoren en de ontvangers ;

- orgaantransplantatie promoten, ondersteunen en coördineren.

Het totale aantal mensen dat bij Eurotransplant betrokken is bedraagt inderdaad iets meer dan 124,5 miljoen. Het gaat dus om een zeer ruime uitwisselingspool.

Er bestaan momenteel geen plannen om aan te sluiten bij de Agence de Biomédecine (voorheen « France-Transplant »). Van tijd tot tijd worden er vergaderingen belegd, maar deze handelen voornamelijk over de omzetting van de Europese richtlijn in verband met orgaandonatie maar ook over projecten op Europese schaal.

Een beëindiging van onze samenwerking met Eurotransplant staat dus niet op de agenda.

Een verlenging van hun contract is trouwens in voorbereiding.

Er bestaan nog andere gelijkaardige organismen zoals de Agence de Biomédecine (Frankrijk), ONT (Spanje), Scandia-Transplant (Scandinavische landen), …

In de praktijk komt het erop neer dat, hoewel een patiënt Belgisch is en ingeschreven staat op de wachtlijst bij Eurotransplant, het niet uitzonderlijk is dat deze laatste via Europtransplant aanspraak zou kunnen maken op een orgaan afkomstig van de Agence de Biomédecine, UK Transplant of een andere organisatie. Deze orgaanuitwisselingen tussen internationale organisaties komen voor in bepaalde specifieke gevallen zoals een pediatrische donor of een donor met een zeldzame bloedgroep (bijvoorbeeld AB) wanneer er geen compatibele ontvangers zijn binnen de organisatie waarbij men aangesloten is. De prioriteit gaat wel degelijk uit naar het zo goed mogelijk doen matchen van de donoren met de meest compatibele ontvangers.

Orgaandonatie strekt zich dus ver boven de grenzen uit en is niet gebonden aan het toewijzingsorganisme waartoe men behoort.