Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-10465

van Sabine Vermeulen (N-VA) d.d. 26 november 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Europese Zaken

het wetsvoorstel inzake openbare manifestaties in Burundi

Burundi
politieke oppositie
recht tot betogen

Chronologie

26/11/2013Verzending vraag
4/2/2014Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-4017

Vraag nr. 5-10465 d.d. 26 november 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Het wetsvoorstel over openbare manifestaties wordt rond deze tijd behandeld in het Burundese parlement. Dit is een wet die een impact kan hebben op de rol van de oppositie, die sinds de verkiezingen van 2010 niet meer in het parlement zetelt.

Hierover aan u de volgende vragen:

1) In uw communiqué schrijft u dat "België de nieuwe wetgeving van nabij zal opvolgen". Wat is uw oordeel over het wetsvoorstel over openbare manifestaties? Wat zijn uw opmerkingen? Is dit wetsvoorstel conform met de internationale standaarden?

2) Wat is de stand van zaken met betrekking tot de VZW-wet in Burundi en wat is de reactie van België?

3) België is het belangrijkste partnerland en moet daarom ook het voortouw nemen. Wat zal België doen om druk uit te oefenen op Burundi en de op stapel staande wettelijke initiatieven, die duidden op een regime dat geen tegenspraak meer duldt?

Antwoord ontvangen op 4 februari 2014 :

1) Met het oog op de verkiezingen van 2015 volgen we de wetgevende ontwikkelingen in Burundi van nabij.

Wat de wet betreffende het recht op manifestaties en openbare bijeenkomsten betreft, stellen we vast dat de Burundese parlementsleden het ontwerp hebben gewijzigd in positieve zin. Zo heeft de Assemblée Nationale duidelijk vastgelegd in welke gevallen de openbare orde kan worden ingeroepen om een manifestatie te verbieden. Daarnaast verwijderde ze de bijeenkomsten van de statutaire organen van politieke partijen en van VZW’s uit het toepassingsgebied van de wet.

Desondanks blijven een aantal bepalingen uit de tekst zorgen baren. De autoriteiten hebben bijvoorbeeld nog steeds de mogelijkheid om een vertegenwoordiger te sturen naar elke openbare bijeenkomst. De betreffende vertegenwoordiger kan de bijeenkomst beëindigen wanneer hij/zij van oordeel is dat de openbare orde wordt bedreigd (uiteraard binnen de grenzen van de wet).

Zorgwekkender is de verwijzing in het wetsontwerp naar de mediawet. Welnu, het is algemeen geweten dat de mediawet de uitoefening van het beroep van journalist ernstig aan banden legt in Burundi. Het zou zeer jammer zijn, mocht de wet betreffende het recht op manifestaties worden toegepast in combinatie met de mediawet. Hierdoor zouden journalisten worden verhinderd om hun werk te doen en verslag uit te brengen over de volgende verkiezingscampagne.

2) Het wetsontwerp betreffende de VZW’s is nog in behandeling in het parlement. Artikel 18 is de meest omstreden bepaling van het wetsontwerp. Dit artikel verplicht alle VZW’s jaarlijks een registratiecertificaat aan te vragen bij de autoriteiten. Zulks houdt in dat de ngo’s voortdurend moeten werken onder de dreiging dat hun certificaat wordt ingetrokken. Deze werkwijze zou onze financiering van de lokale ngo’s aanzienlijk bemoeilijken, met name wat de meerjarenprogramma’s betreft. We hopen dan ook dat deze bepaling wordt geschrapt.

3) Er is momenteel nog geen sprake van sancties of opschorting van ontwikkelingshulp. Toch vereisen de jongste politieke ontwikkelingen in Burundi dat we, samen met de partners van de internationale gemeenschap, de situatie aandachtig volgen om eventuele demarches overeen te komen. Ik heb het dan niet alleen over de verschillende wetsontwerpen die werden of zullen worden goedgekeurd, maar ook over a) de nieuwe ontwerpgrondwet die in de plaats zou komen van de grondwet uit 2005, b) de wens van de Burundese autoriteiten dat de BNUB het land zou verlaten in februari 2014 en c) de ontwikkelingen op het terrein.

De verkiezingen van 2015 zijn van fundamenteel belang voor de toekomst van het land, alsmede voor de stabiliteit van de regio. Het is dan ook zaak erop toe te zien dat Burundi verder gaat op de weg van democratisering en politieke openheid.