Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-880

van Sabine de Bethune (CD&V N-VA) d.d. 28 april 2008

aan de minister van Buitenlandse Zaken

Iran - Onderdrukking van vrouwen - Parvin Ardalan - Belgische solidariteit

Iran
rechten van de vrouw
rechten van de mens
positie van de vrouw

Chronologie

28/4/2008Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 29/5/2008)
23/5/2008Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-233

Vraag nr. 4-880 d.d. 28 april 2008 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Op 3 maart 2008 werd Parvin Ardalan, journaliste, actieve feministe en lid van de campagne “Een miljoen handtekeningen voor de intrekking van de discriminerende wetten jegens vrouwen in Iran” door de veiligheidsdiensten van Iran verhinderd om de Olof Palme Prijs in ontvangst te nemen in Stockholm. Deze prijs werd haar toegekend als erkenning van haar activiteiten ter bescherming van de mensenrechten.

De vrouwenrechtensituatie in Iran is verontrustend. Vrouwen blijven in Iran het slachtoffer van verregaande discriminatie. Stemmen die het streven van Iraanse vrouwen naar vrijheid en gelijkheid willen bekendmaken op de internationale scène worden in de kiem gesmoord.

In Vlaanderen heeft het middenveld en de mensenrechtenbeweging, waaronder Attac Vlaanderen, de Iraanse autoriteiten opgeroepen om een einde te maken aan alle vormen van wettelijke en feitelijke discriminatie tegen vrouwen in Iran.

Daarom volgende vragen:

In welke mate heeft de geachte minister het dossier van Parvin Ardalan aangekaart? Heeft hij diplomatieke initiatieven genomen?

Ondersteunt België programma’s of projecten in Iran, bijvoorbeeld in het kader van conflictpreventie of preventieve diplomatie, ter bevordering van de mensenrechten in het algemeen en vrouwenrechten meer specifiek?

Heeft de Europese Unie initiatieven genomen in het dossier van Parvin Ardalan? Indien niet, is hij bereid dit aan te kaarten op Europees niveau?

Antwoord ontvangen op 23 mei 2008 :

De mensenrechtensituatie in Iran is bijzonder onrustwekkend en er is zelfs sprake van een toename van de repressieve politiek van het regime met talloze schendingen van de mensenrechten tot gevolg.

De vrouwenrechtenbeweging wordt inderdaad erg hard aangepakt. Naast de door u vermelde situatie van Parvin Ardalan, waarvan ik op de hoogte ben, betreur ik ondermeer ook de sluiting van het vooraanstaande vrouwenmagazine Zanan dat moeilijke onderwerpen als huiselijk geweld en relatieproblemen niet uit de weg ging.

Tijdens mijn contacten met de Iraanse autoriteiten, aarzel ik niet om de kwestie van de mensenrechten in het land aan te snijden. Inzake mensenrechten is er ook een goede samenwerking met de andere lidstaten van de Europese Unie (EU). Een gezamenlijk optreden van de lidstaten van de EU heeft een duidelijk versterkend effect.

In 2002 werd een Mensenrechtendialoog tussen de EU en Iran opgestart. Intussen werd deze Mensenrechtendialoog echter opgeschort door de Iraanse overheid. Nu er geen dialoog meer plaatsheeft, maken België en de EU in de eerste plaats gebruik van demarches die worden uitgevoerd door het lokale EU voorzitterschap in Teheran bij de Iraanse autoriteiten.

Deze démarches vinden plaats op regelmatige tijdstippen en er wordt steevast aandacht besteed aan vrouwenrechten. Dergelijke démarche, en de publieke verklaring die ermee gepaard gaat, brengen de Iraanse autoriteiten in verlegenheid, zoals blijkt uit hun boze reacties.

Individuele gevallen maken ook deel uit van de inhoud van een démarche. De situatie van Parvin Ardalan werd niet expliciet opgenomen in de lijst van individuele gevallen van de laatste démarche, maar een ander lid van de « Een miljoen handtekeningen » beweging, die willekeurig werd gearresteerd, werd wel vermeld. Volgens de informatie waar ik over beschik, bevindt Parvin Ardalan zich voorlopig niet in hechtenis. Ze moet echter wel ter beschikking van de veiligheidsdiensten blijven.

Ik kan u verzekeren dat mijn diensten en ikzelf de situatie van de vrouwenrechten in Iran, en in het bijzonder ook de situatie van Parvin Ardalan, met blijvende aandacht zullen blijven volgen.