|
|
Nummer "112" - Belgische promotiecampagne - Onthaal in het Duits - Opleiding van onthaalbedienden
taalgebruik
telefoon
noodhulp
eerste hulp
beroepsopleiding
praktijkopleiding
| 12/3/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 10/4/2008) |
| 19/3/2008 | Dossier gesloten |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-139
Heringediend als : schriftelijke vraag 4-624
Het nummer 112 is een uniek noodnummer dat in de 27 lidstaten van de Europese Unie kan worden gebruikt ingeval van ongeval, agressie of in elke andere noodsitutatie.
De Raad van de Europese Unie heeft dit nummer ingevoerd om te vermijden dat wie zich naar een ander land van de Europese Unie begeeft, telkens de noodnummers van dat land moet onthouden.
De taal waarin de beller wordt onthaald, is in principe die van het land waar hij zich bevindt. Het is van het allergrootste belang dat elke persoon die zich in een noodsituatie bevindt, zich in zijn eigen taal kan uitdrukken als hij een nooddienst belt.
Uit een opiniepeiling van Eurobarometer blijkt dat 80% van de Europeanen en 65% van de Belgen het nummer 112 niet kennen. De Europese Commissie roept de lidstaten op het noodummer beter bekend te maken.
De vraag rijst of de behandeling van de oproepen voor dringende medische hulp kan worden toevertrouwd aan personen die geen enkele specifieke opleiding hebben gekregen. Meer en meer professionelen op het terrein verkiezen een beroep te doen op beambten die speciaal werden opgeleid om de noodoproepen zo goed mogelijk te beantwoorden.
In sommige centra worden beambten van de centrale 100 systematisch uitgenodigd de cursus ambulancier-hulpverlener te volgen die door de provincie wordt georganiseerd. Niettemin lijkt een specifieke opleiding voor het beantwoorden van oproepen onontbeerlijk
Ik wens u bijgevolg de volgende vragen te stellen:
Hoe zal de regering de 112 promoten? Bestaan er al promotiecampagnes? Zo ja, welke?
In België zijn er drie nationale talen. Op welke manier wordt ervoor gezorgd dat de beller in zijn moedertaal wordt onthaald?
Is er voldoende Duitstalig personeel om de oproepen van Duitstalige burgers te beantwoorden?
Vindt u het nodig dat beambten een specifieke opleiding krijgen? Zal de regering een wettelijk kader voor een dergelijke opleiding creëren?