Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-2139

van Marc Elsen (cdH) d.d. 16 december 2008

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid

Astma en chronische obstructieve bronchopneumopathie - Behandeling - Ministerieel besluit van 7 oktober 2008 - Patiënten die al in behandeling zijn

ziekte van de luchtwegen
geneeswijze
Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering
gezondheidsverzorging
geneesmiddel
farmaceutisch product
bestedingen voor gezondheid
medisch onderzoek
ziekteverzekering

Chronologie

16/12/2008Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 19/1/2009)
5/1/2009Dossier gesloten

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 4-603
Heringediend als : schriftelijke vraag 4-2354

Vraag nr. 4-2139 d.d. 16 december 2008 : (Vraag gesteld in het Frans)

Uw ministerieel besluit tot wijziging van de lijst gevoegd bij het koninklijk besluit van 21 december 2001 tot vaststelling van de procedures, termijnen en voorwaarden inzake de tegemoetkoming van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen in de kosten van farmaceutische specialiteiten, het “ministerieel besluit astma/COBP” regelt sinds 1 november 2008 het voorschrijven van aerosolbehandelingen bij astmacrisissen, bronchiolitis, astmatische bronchitis en andere zware luchtweginfecties. Voortaan zullen die specialiteiten alleen nog worden terugbetaald aan patiënten die voorafgaand verschillende onderzoeken hebben ondergaan waaruit blijkt dat ze effectief lijden aan astma of chronische bronchitis. De strijd tegen de overconsumptie van geneesmiddelen en diverse behandelingen is van primordiaal belang en een belangrijke uitdaging in het begin van de eeuw. Ik apprecieer dus de inspanningen die u in die zin doet. De aerosol en de “puf” zijn nochtans geneesmiddelen die snel verlichting bieden en de patiënt een vlugger herstel garanderen.

In de pers doet een huisarts het relaas van een mongooltje met een lichte misvorming van de bronchiën. Aangezien de medische onderzoeken niet wijzen in de richting van een chronische bronchitis kan hij, ondanks zijn handicap, geen terugbetaling krijgen van zijn aerosolbehandeling. Hij moet dus alle kosten te zijnen laste nemen.

Bij gebrek aan voorafgaande onderzoeken zoals een ademhalingsmeting, zal dat ook zo zijn voor de patiënten die een eerste astmacrisis krijgen of voor kinderen die geregeld een bronchitis hebben zonder dat onderzoeken een chronisch karakter aantonen.

Vijfhonderd artsen hebben in enkele dagen tijd geprotesteerd tegen dit ministerieel besluit. U hebt dan beslist hun een brief te sturen waarin u dit ministerieel besluit verdedigt. Het zou de bedoeling zijn de administratieve demarches te vereenvoudigen voor zowel de artsen als de patiënten. U herinnert eraan dat de nieuwe regeling gebaseerd is op de aanbevelingen van een goede medische praktijkvoering waar de hele wetenschappelijke wereld mee instemt. Dat zijn wel bijzonder lofwaardige initiatieven, maar toch hebben ze de artsen die twijfelen aan de cohesie van uw demarche niet kunnen geruststellen.

Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (RIZIV) heeft op zijn internetsite een forum geopend voor de vragen van de artsen, wat bewijst dat deze zaak bijzonder ingewikkeld is geworden. Verschillende artsenorganisaties onderstrepen dat het dwaas is de geneeskunde in het Belgisch Staatsblad te willen schrijven, dat een geneeskunde in constante evolutie geen exacte wetenschap is en dat het individu en zijn gezondheidsrisico's niet in wetteksten kunnen worden vastgelegd.

Ik heb verschillende vragen rond die problematiek.

Wat met mucoviscidose, een andere ziekte dan astma of chronische bronchitis, waar aerosoltherapie absoluut noodzakelijk voor is?

Is het ministerieel besluit het gevolg van onderhandelingen met de artsensyndicaten?

Bent u van plan uw aanbevelingen niet meer te hernemen in een toekomstig ministerieel besluit zoals bepaald in het akkoord tussen uw federale overheidsdienst en het artsensyndicaat?

Wat met de patiënten die al maanden in behandeling zijn?

Wat met de patiënten die een medisch verantwoorde behandeling buiten criterium krijgen?