Enkele jaren geleden lanceerde de toenmalige minister van Consumentenzaken een plan voor een grootschalige modernisering van het liftenpark in België. De doelstellingen ervan zijn zonder twijfel behartigenswaardig: een verhoogde veiligheid, teneinde eventuele ongelukken te vermijden. De datum waarop de grootste werken moeten uitgevoerd zijn, komt met rasse schreden dichterbij: 1 januari 2013.

Een groot deel van de liften zijn reeds in regel gesteld. Toch zijn er ook signalen van verenigingen van mede-eigenaars (VME's) die door de nieuwe regels in de problemen komen.

Blijkbaar zijn de marktprijzen in de liftsector de afgelopen jaren sterk geëvolueerd. Hiervoor zijn mogelijks twee verklaringen :

a) De liftensector wordt al jaren sterk gedomineerd door de "big four" (Thyssen, Kone, Otis en Schindler). De laatste jaren worden echter ook kleinere onafhankelijke kmo's in de liftensector overgenomen door multinationals zoals bijvoorbeeld Suez.

b) De moderniseringsdeadline van 2013 zorgt ervoor dat de orderboekjes goed gevuld zijn. Als de vraag stijgt, gaan ook de prijzen omhoog.

Het probleem bestaat erin dat VME's die ten tijde van het eerste moderniseringsbesluit een risicoanalyse lieten uitvoeren en een informele offerte vroegen bij de liftonderhoudsfirma, hun maandelijkse bijdragen op die offerte hebben gebaseerd om het gevraagde bedrag bij elkaar te sparen.

Nu echter, zes jaar later, wanneer zij menen voldoende geld bij elkaar gespaard te hebben om de modernisering te betalen, krijgen zij enkel offertes die bijna tweemaal zo duur zijn als de informele offerte van destijds.

In grote appartementsblokken kan die meerprijs nog gespreid worden over een groot aantal kavels, maar in kleine appartementsblokken zorgt dit voor een financiële kater. Voor een klein appartementsblok met vijf kavels, waarbij de goedkoopste moderniseringsofferte 22.000 euro bedraagt, komt dit nog altijd neer op een kost van 4.400 euro per appartement, of een plotse meerkost van méér dan een maandloon per appartement. In de stadscentra zijn er veel van deze kleine appartementsgebouwen. En het zijn nu eenmaal geen grootverdieners die ervoor kiezen in zo een appartementje te gaan wonen.

Graag kreeg ik dan ook van de geachte minister een antwoord op de volgende vragen:

1) Is de geachte minister bereid om een uitzonderingsmaatregel te overwegen voor kleine appartementsblokken (minder dan tien kavels), teneinde de eigenaars drie jaar extra te gunnen om het gevraagde bedrag voor de modernisering geleidelijk bij elkaar te kunnen sparen?

2) Zijn er bij de economische inspectie gegevens bekend over de prijsevolutie in de liftensector voor moderniseringswerken? Wordt erop toegezien dat de liftensector geen economisch misbruik maakt van een wettelijke maatregel om hogere prijzen door te drukken?