Het koninklijk besluit van 1 december 1975 houdende het algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg stelt in artikel 27bis: " Parkeerplaatsen voorbehouden voor personen met een handicap De parkeerplaatsen gesignaleerd zoals voorzien in artikel 70.2.1.3°c) zijn voorbehouden voor voertuigen die gebruikt worden door de personen met een handicap die houder zijn van de speciale kaart bedoeld in artikel 27.4.3. of van het door artikel 27.4.1. hiermee gelijkgestelde document. "

Het is niet ongebruikelijk, zo laat de politie me weten, dat mensen misbruik maken van deze parkeerkaart. Ze levert immers heel wat voordelen op (tijdwinst, kort bij een ingang parkeren van een warenhuis, concertzaal, ...). De kaart wordt soms nog gebruikt in families waarvan de betrokken persoon die de parkeerkaart kreeg, reeds overleden is. Kaarten worden ook doorgegeven of gekopieerd. Politiemensen klagen dan weer dat nu enkel het registratienummer op de kaart staat. Vroeger stond zowel de naam, het adres als een foto van de gebruiker hier op. Dat maakt dat fraude met de kaart ontdekken door de politiediensten enkel kan gebeuren, wanneer men hen op heterdaad betrapt.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Hoeveel aanvragen voor een gehandicaptenkaart kreeg de Federale Overheidsdienst (FOD) Sociale Zekerheid in 2010, 2009, 2008 en 2007? Hoeveel kaarten werden in deze jaren uitgereikt? Hoeveel aanvragen werden verworpen?

2) Welke procedure dient men te volgen indien de bezitter van zulke kaart overleden is?

3) Is de geachte staatssecretaris op de hoogte van fraude met gehandicaptenkaarten en de problematiek van de politiediensten om tot identificatie over te kunnen gaan?

4) In Nederland zou zowel de naam als het kenteken van de auto op de kaart vermeld staan, zodat het doorgeven ervan een pak sneller ontdekt kan worden. Meent hij dat de gehandicaptenkaart en de info die erop staat moet herzien worden? Meent hij dat er overleg tussen de minister van Binnenlandse Zaken, de geachte staatssecretaris en de staatssecretaris voor Mobiliteit of andere actoren wenselijk is?

1. Ik heb de eer u de gevraagde statistische gegevens mede de delen

2. Artikel 5 van het ministerieel besluit van 7 juli 1999 is zeer duidelijk:

“De kaart is strikt persoonlijk; zij mag enkel gebruikt worden wanneer de titularis vervoerd wordt in het voertuig dat geparkeerd wordt of wanneer hij zelf dat voertuig bestuurt. […]

In geval van overlijden van de titularis moet de kaart binnen een termijn van dertig dagen volgend op het overlijden, door de nabestaanden van de titularis terugbezorgd worden via het gemeentebestuur van de woonplaats van de overledene. Gebeurt dit niet, dan kan de kaart door een bevoegd agent ingehouden worden.”

Op te merken valt dat de politie, en dus mijn collega de minister van Binnenlandse Zaken, hoofdzakelijk bevoegd is voor de controle inzake het gebruik van de parkeerkaart.

Aldus vragen sommige politiezones de Directie-generaal Personen met een handicap regelmatig hen de lijst van overleden personen die titularis waren van een parkeerkaart te bezorgen.

Ik zou niettemin willen aanstippen dat het wel vaak de naaste omgeving van de persoon met een handicap is die zelf de nutteloos geworden parkeerkaart naar de Directie-generaal Personen met een handicap terugstuurt.

In onderstaande tabel is het aantal sinds 2007 teruggestuurde parkeerkaarten vermeld.

3. De Directie-generaal Personen met een handicap, die een te gemakkelijke kopie van het huidig kaartmodel wil voorkomen, is van plan een nieuw model te lanceren, dat beveiligd zou zijn door een hologram waardoor de kaart niet meer vervalst, nagemaakt en gekopieerd zou kunnen worden.

De naam van de titularis en zijn foto staan op de parkeerkaart; een controle kan dus gemakkelijk worden uitgevoerd.

Het nummer van het kenteken van het voertuig vermelden is zeker geen passende oplossing omdat het niet beantwoordt aan de eerste doelstelling van de kaart die verbonden is aan de persoon, wat de persoon met een handicap trouwens zou beperken in zijn verplaatsingsmogelijkheden.