Het Europees noodnummer “112” werd ingevoerd door het Besluit 91/396/EG van de Europese Raad van 29 juli 1991. Het nummer is gratis toegankelijk in alle Europese landen. Die beslissing werd enkele jaren later gecodificeerd in het kader van de richtlijn 2002/22/EG, de zogenaamde “Universeledienstrichtlijn”, die in Belgisch recht werd omgezet door de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische

communicatie (Belgisch Staatsblad van 20 juni 2005).

Het nummer 112, dat in 1993 werd ingevoerd op beslissing van de minister van Binnenlandse Zaken en dat naast de nummers 100 en 101 functioneert, is dus in de wet ingeschreven.

De wetgever, die waakt over het medisch en politioneel geheim, heeft bovendien beslist een Agentschap voor de oproepen tot de hulpdiensten op te richten, beter bekend onder de naam “Federaal Agentschap 112” (artikelen 197 en volgende van de programmawet van 9 juli 2004, Belgisch Staatsblad van 15 juli 2004). Als verantwoordelijke voor de overkoepeling van de calltakers neemt het Agentschap de oproepen tot de noodnummers 100, 101 en 112 aan, namelijk de oproepen voor dringende medische hulp, de brandweerdiensten en de politie. Indien nodig zal het die oproepen behandelen en/of doorsturen naar de dispatchings (politie, medische dienst of brandweer).

Werden de koninklijke besluiten tot uitvoering van die regelgeving en protocollen al genomen?

Is het Federaal Agentschap 112 nu al operationeel?

De huidige 100-centrales zullen provincie per provincie naar de informatie- en communicatiecentra (ICC)verhuizen die in alle provincies aanwezig zijn voor de oproepen aan de politie – nummer 101. Het is de bedoeling neutrale beheerscentra op te richten die zich zullen bezighouden met de calltaking van de politie, de brandweerdiensten en de medische diensten. Hoever staat het daarmee?

Werd de dispatchingcel voor de dringende medische hulp en de medische bewaking al opgericht?

Zijn alle nooddiensten al geïntegreerd in ASTRID?

Is er een nauwkeurig tijdschema voor de volgende stappen in de voltooiing van de rationalisatie van de oproepen voor dringende hulpverlening en voor de politie?

Graag zal ik uw vraag, over het kritisch onderwerp als de verbetering van de hulpdiensten voor de bevolking waar minister Demotte veel energie in heeft geïnvesteerd en waar ik mij op mijn beurt graag zal op toeleggen, beantwoorden.

Het Agentschap 112 is inderdaad opgericht bij de programmawet van 8 juli 2004 en dat de zetel, de werking en de organisatie ervan gepreciseerd zijn in het koninklijk besluit van 26 maart 2007. Momenteel zijn we in het kader van de begrotingsonderhandelingen, samen met onze partner, minister Dewael, aan het bepalen welk budget vereist is om dit agentschap op te starten.

De protocollen bedoeld in artikel 198, eerste lid, 2º, van de programmawet van 9 juli 2004 zijn voor wat de oproepen van medische aard betreft opgesteld in de vorm van de Belgische Gids voor medische regulatie. Deze gids is sedert mei 2008 gepubliceerd en verspreid onder de vorm van een circulaire. Hij is opgesteld volgens de configuratie van de huidige 100-diensten (call-taking en dispatching verricht door dezelfde aangestelde) maar kan onmiddellijk aangepast worden aan het systeem van een neutraal agentschap en professionele dispatching.

De migratie van de 100-centrales naar de technologie van de CIC's wordt momenteel uitgevoerd, onder leiding van de FOD Binnenlandse Zaken en met de erg actieve medewerking van de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de voedselketen en Leefmilieu.

Deze migratie gebeurt per provincie, volgens de plaatselijke mogelijkheden. Terwijl in Gent de 100-centrale op dezelfde site geïnstalleerd kon worden als het CIC (integratie nog niet mogelijk want op andere verdieping in hetzelfde gebouw), is het in andere provincies het CIC dat zal verhuizen naar de brandweerkazerne of zijn het de twee centrales (100 en 101) die naar een specifiek gebouw verhuizen. Het gaat om een enorm groot project waarvan de snelheid sterk samenhangt met de problematiek van de gebouwen.

Wat de cel Medische Dispatching betreft, zijn er al verschillende stappen ondernomen. Zo is een koninklijk besluit van 10 maart 2008 waarin de taken van de cel gepreciseerd worden gepubliceerd. Daarnaast zijn de profielen van de leden van de cel vastgelegd. Een eerste koninklijk besluit van 27 maart 2008 preciseert de taken en de kwalificaties van de verpleegkundigen-regulatoren, die met name belast zijn met de bijscholing van het dispatchingpersoneel.

Wat de implementatie van ASTRID betreft, moet men een onderscheid maken tussen het onderdeel RADIO en het onderdeel CAD. De radio's zijn wat de Dringende Geneeskundige Hulpverlening betreft volledig geïnstalleerd in West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Henegouwen (in de MUG's, ziekenwagens en ziekenhuizen). In Waals-Brabant en Namen vindt de installatie momenteel plaats voor de grondgebieden die afhangen van de dienst 100 van Bergen. De bestellingen zijn geplaatst voor Namen, Luxemburg, Waals-Brabant, Vlaams-Brabant en Brussel teneinde de installatie te kunnen voortzetten. Ten slotte heeft de FOD Volksgezondheid, ter ondersteuning van de dispatching, de centrales van Brugge en Bergen voorzien van een tijdelijke radio-installatie en zal hij hetzelfde doen voor Aarlen, Namen en Leuven.

Wat de timing betreft, dient gezegd dat de globale timing de bevoegdheid is van de minister van Binnenlandse Zaken. Wat de medische diensten betreft, zou het onderdeel radio volgens het plan inzake de technische haalbaarheid midden 2009 afgerond moeten zijn. De verbetering van de dispatching is echter een permanent project waarin we elke dag overigens erg nodige successen boeken. Dit plan hangt echter nauw samen met de operationele inwerkingstelling van het Federale Agentschap 112, wat in samenwerking met mijn collega van Binnenlandse Zaken moet gebeuren.