Belgische Senaat

BUITENGEWONE ZITTING 2003

3 JULI 2003

Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 22 van het Wetboek van de Belgische nationaliteit teneinde het beginsel in te voeren van de dubbele nationaliteit voor Belgische burgers die vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgen

(Ingediend door de heren Philippe Mahoux en Jean-François Istasse)

TOELICHTING

Dit wetsvoorstel neemt de tekst over van een voorstel dat reeds op 25 maart 2003 in de Senaat werd ingediend (stuk Senaat, nr. 2-1561-1 ­ 2002/2003).

Het strekt ertoe om Belgen die een vreemde nationaliteit verkrijgen, toe te staan om hun oorspronkelijke nationaliteit te behouden en voert zo het beginsel van de dubbele nationaliteit in.

Door het vrije verkeer van personen en de voortdurende toename van de migratiestromen, is de kwestie van de meervoudige nationaliteit vandaag onontkoombaar.

Belangrijk is dat de Raad van Europa, gezien de uiteenlopende standpunten die de lidstaten innemen over de meervoudige nationaliteit, aanvaardt dat elke Staat in zijn intern recht vrij de gevolgen vaststelt van de verkrijging of het bezit van een andere nationaliteit voor zijn onderdanen. Het Europees Verdrag inzake de nationaliteit van 6 november 1997 ­ nog niet door België ondertekend ­ geeft via zijn artikelen 7, 1, a), en 15, de lidstaten van de Raad van Europa en andere ondertekenende Staten de mogelijkheid om in hun intern recht te bepalen dat de oorspronkelijke nationaliteit behouden blijft, of daarentegen moet worden opgegeven.

Indiener is bijzonder gevoelig voor de gevolgen van het verlies van een nationaliteit. Het verlies van de Belgische nationaliteit wordt vaak als een echte klap ervaren door in het buitenland gevestigde Belgen, die dan ook om een dubbele nationaliteit vragen. Wie zijn oorspronkelijke nationaliteit verliest, gaat zich onvermijdelijk meer losmaken van zijn land van herkomst.

Het verlies van de Belgische nationaliteit betekent tegelijk het verlies van essentiële rechten zoals het kiesrecht, de diplomatieke bescherming en, voor degenen die zich buiten Europa vestigen, het Europees paspoort.

Anderzijds heeft indiener alle begrip voor de redenen die in het buitenland gevestigde Belgen kunnen hebben om de nationaliteit van het vreemde land aan te nemen. Vaak verloopt de integratie vlotter. De wetgeving van bepaalde vreemde landen verplicht de burgers die zich op hun grondgebied vestigen ertoe om hun nationaliteit te verkrijgen om werk te kunnen vinden, of bepaalde beroeps- en andere voordelen te kunnen genieten ...

Daarom vragen wij de opheffing van artikel 22, § 1, 1º, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, dat voorziet in het automatische verlies van de Belgische nationaliteit voor Belgische burgers, ouder dan achttien jaar, die vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgen.

De vrije keuze van de burger blijft overigens gewaarborgd. Als hij zijn oorspronkelijke nationaliteit niet wil behouden, kan hij er afstand van doen overeenkomstig artikel 22, § 1, 2º, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit.

WETSVOORSTEL

Artikel 1

Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.

Art. 2

Artikel 22, § 1, 1º, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit wordt opgeheven.

19 juni 2003.